- вуқуф
- [وقوف]а1. ист, таваққуф, вақф2. огоҳӣ, хабардорӣ, бохабарӣ; вуқуф доштан огоҳӣ доштан, иттилоъ доштан, хабар доштан, воқиф будан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
